Το άλλο μου μισό

Περιπλάνηση κενού

διλλήματος του νου

αφήνομαι στον έρωτα

σε βράδια αξημέρωτα

Μπερδεύονται οι σκέψεις

διαλύονται οι λέξεις

χαμένοι από χέρι

δεν είναι καλοκαίρι

Ανακαλώ σε μια στιγμή

παρακαλώ για την αγάπη

έχω χάσει την πυγμή

που να βρω αυτό το χάπι

Περιπλάνηση κενής

τρεμάμενης φωνής

τελείωσε πριν καν αρχίσει

την έκανα να με μισήσει.

 

Περιστέρι φέρνεις τύχη

ξεπερνάς όλα τα τείχη

με τα δύο σου τα φτερά

πήγαινε με μακριά

να πετάξω σε άλλα μέρη

που κανένας δε τα ξέρει

να μη βλέπω πια εκείνη.

Περιστέρι φέρνεις ήχους

τραγουδώντας μου, τους στίχους

με το άσπρο σου το χρώμα

πέταξε για λίγο ακόμα

στριφογύρνα κάνε σάλτο

μέσα στην καρδιά της βαλ΄το

φερ΄την πίσω για να μείνει.

Το μονοπάτι της ζωής

Μονοπάτι διάλεξε ,που πάει δε το ξέρει

μα ποιο αλήθεια περπατά, τι άραγε θα φέρει;

Στη τύχη όρισε γραμμή που πάει να χαράξει

μα όμως έπρεπε ξανά, απ΄την αρχή να ψάξει

Γυρίζει μόνος περπατεί

αδυνατεί  να ονειρευτεί

κοιτά να μη χαθεί

Το μονοπάτι άρχισε λακούβες να γεμίζει

ο ήλιος κρύφτηκε και παύει να φωτίζει

Βαδίζει γρήγορα στης νύχτας το σκοτάδι

το χέρι του θεού μοναδικό του χάδι

για λίγο κάνει να σταθεί κοιτάζει προς τα πίσω

εκείνα που αγάπησα δεν έπρεπε να αφήσω

Παίρνει ανάσα προχωρεί

όταν ο ήλιος πάλι βγει 

θα ανάψω το κερί

κι αν έρθουν δύσκολοι καιροί

θα κάνω προσευχή.

Το μονοπάτι άρχισε λουλούδια να γεμίζει

ο ήλιος πάλι φάνηκε και ξάφνου λαμπυρίζει

δε το χωράει η καρδιά, δε το χωρά ο νους μου

το μονοπάτι οδήγησε σε ουρανούς δικούς μου...

Εκεί στης θάλασσας το κύμα ,

αναζητώ το βήμα

να κάνω μπρος ,να κάνω πίσω

να φύγω μόνος ή να γυρίσω;

Εκεί στης θάλασσας την αλμύ

χτυπούνε οι παλμοί

δε ξέχασα τη συλλαβή 

την έκρυψα μες τη κάρδια μου

Θα περιμένω να γυρίσεις

Αφήνω δάκρυ, αφήνω πόνο
δίνω μια μάχη για σένα μόνο..
Αφήνω λόγια, αφήνω λέξεις
τι άλλο θέλεις για να πιστέψεις;
Απόψε ήρθες πάλι ,θαλασσινό ακρογιάλι
καρτερικό κυνηγητό, μα ξέχασα να κυνηγώ..
Αφήνω θλίψη, αφήνω σκέψεις
Αφήνω τις δικές σου λέξεις.

΄΄θα περιμένω να γυρίσεις΄΄

Θαλασσοπόρος

 Ταξίδι στο όνειρο, το κύμα ο δρόμος

απ΄άκρη σ'άκρη , με ελπίδα όμως

πότε ο ήλιος συντροφιά, πότε το φεγγάρι

πότε τα θαλασσοπούλια με κοιτούν με χάρη

αρχή με θάρρος και σθένος οδηγό

καράβι που σαλπάρει σε μέρος μαγικό

στα αμπάρια κρύβεται αγάπης σπόρος

με πίστη συνεχίζει ο θαλασσοπόρος.