Αιχμάλωτοι ζωής
Στη μάχη πέσαμε σκεπτόμενοιλυσσάξαμε μαινόμενοι
ανάγκη είχαμε σε όλα
αντίδοτο σε φόλα
Τι είναι αυτό που γεννά η φύση
και σκοτώνει ό,τι χτίσει;
Γενναία τρεμόπαιζε η ψυχή μας
ανάσα και κραυγή μας
αιχμάλωτοι καιρό
στον άνεμο φτερό
Ανυπότακτοι δήθεν μαχητές
φοβισμένοι μαθητές
ακατέργαστες νότες δίχως ήχο
μεθυσμένοι σε έναν τοίχο
Δίναμε τροφή για σκέψη
περιμέναμε τη στέψη
αιχμάλωτοι ζωής.....