Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016
Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016
Η σοφή πεταλούδα
Αφησε την, όπου θέλει να πετάξει..
ένα λουλούδι τώρα ανθίζει
για αυτό ακόμα ελπίζει..
Σώμα με φτερά
όπου φυσά εκεί πετά
φύλαξε τη χουφτα σου
ίσως να έρθει εκεί
απίστευτα μαγική..
Αφησε την, ουρανό να κοιτάξει
το νέκταρ ωραία μυρίζει
το λουλούδι όμως σαπίζει..
η χούφτα σου όμως απέμεινε
και ζωή της χαρίζει..
ένα λουλούδι τώρα ανθίζει
για αυτό ακόμα ελπίζει..
Σώμα με φτερά
όπου φυσά εκεί πετά
φύλαξε τη χουφτα σου
ίσως να έρθει εκεί
απίστευτα μαγική..
Αφησε την, ουρανό να κοιτάξει
το νέκταρ ωραία μυρίζει
το λουλούδι όμως σαπίζει..
η χούφτα σου όμως απέμεινε
και ζωή της χαρίζει..
Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016
Το πεντάγραμμο της αγάπης
Κάπου στις νότες, μελωδίες ηχούν μαζί με εκείνα που εσένα θυμίζουν, φωνές πολλές φωνές και βήματα αργά αθόρυβα προς το δικό σου απύθμενο βυθό. Πνίγομαι μα οι νότες ακούγονται σα να καλούν το παρελθόν μου να με σώσει. Το πεντάγραμμο τι γράφει, δε πρόλαβα να το διαβάσω, δε πρόλαβες να το τραγουδήσεις.
Κάποτε μ'αγαπούσες, κάποτε ήμασταν μαζί, ποια μελωδία είναι χαρούμενη αφού το κλειδί του πενταγράμμου το έχασες εσύ.
Περιμένω και παλεύω, ο βυθός σου βαθύς και η φουρτούνα μεγάλη.
Κάποτε μ'αγαπούσες, κάποτε ήμασταν μαζί, ποια μελωδία είναι χαρούμενη αφού το κλειδί του πενταγράμμου το έχασες εσύ.
Περιμένω και παλεύω, ο βυθός σου βαθύς και η φουρτούνα μεγάλη.
Παρασκευή 1 Απριλίου 2016
Δύο φωνές
Στάλα το δάκρυ απ'του ματιού την άκρη, κύλησε
μια φωνή μού σιγομίλησε
είπε να προσπαθήσω
τ'όνειρο μη βυθήσω
και τη καρδιά μου, λύγισε
ποιος τα δικά σου χείλη φίλησε;
πώς εγώ να συνεχίσω;
κάθε φορά μ'εγκαταλίπεις
ποια γέφυρα να χτίσω;
απ'όλα λείπεις
Στάλα το δάκρυ απ'του ματιού την άκρη, κύλησε
μια φωνή μού σιγομίλησε
είπε να σταματήσω
τ'όνειρο να βυθήσω
και τη καρδιά μου, λύγισε...
μια φωνή μού σιγομίλησε
είπε να προσπαθήσω
τ'όνειρο μη βυθήσω
και τη καρδιά μου, λύγισε
ποιος τα δικά σου χείλη φίλησε;
πώς εγώ να συνεχίσω;
κάθε φορά μ'εγκαταλίπεις
ποια γέφυρα να χτίσω;
απ'όλα λείπεις
Στάλα το δάκρυ απ'του ματιού την άκρη, κύλησε
μια φωνή μού σιγομίλησε
είπε να σταματήσω
τ'όνειρο να βυθήσω
και τη καρδιά μου, λύγισε...
Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016
Ομιχλώδες τοπίο
Ομιχλώδες τοπίο
και δεν βλέπω κανέναν
μόνο ίχνη κοιτώ ξεχασμένα..
μες στις λάσπες τα φύλλα
σα κορμιά λερωμένα
στην αγάπη αφήνουν το στέμμα
Ομιχλώδες τοπίο βαδίζω και ελπίζω
η σιγή δε τρομάζει εμένα..
Ομιχλώδες τοπίο
μα το φως δε φοβάται
τις αχτίδες οπλίζει
μονομιάς μου χαρίζει
ένα λόγο να ψάχνω εσένα..
και δεν βλέπω κανέναν
μόνο ίχνη κοιτώ ξεχασμένα..
μες στις λάσπες τα φύλλα
σα κορμιά λερωμένα
στην αγάπη αφήνουν το στέμμα
Ομιχλώδες τοπίο βαδίζω και ελπίζω
η σιγή δε τρομάζει εμένα..
Ομιχλώδες τοπίο
μα το φως δε φοβάται
τις αχτίδες οπλίζει
μονομιάς μου χαρίζει
ένα λόγο να ψάχνω εσένα..
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)