Το πεντάγραμμο της αγάπης

Κάπου στις νότες, μελωδίες ηχούν μαζί με εκείνα που εσένα θυμίζουν, φωνές πολλές φωνές και βήματα αργά αθόρυβα προς το δικό σου απύθμενο βυθό. Πνίγομαι μα οι νότες ακούγονται σα να καλούν το παρελθόν μου να με σώσει. Το πεντάγραμμο τι γράφει, δε πρόλαβα να το διαβάσω, δε πρόλαβες να το τραγουδήσεις.
Κάποτε μ'αγαπούσες, κάποτε ήμασταν μαζί, ποια μελωδία είναι χαρούμενη αφού το κλειδί του πενταγράμμου το έχασες εσύ.
Περιμένω και παλεύω, ο βυθός σου βαθύς και η φουρτούνα μεγάλη.