Δε σε θυμάμαι στις ευχές
κοιτάζω γύρω μου τη θλίψη
εσύ μου έχεις λείψει...
Κάθε χρόνο ίδια μέρα
σε αγαπώ πέρα ως πέρα
κοιτάζω γύρω μου το ψέμα
αληθινό δικό σου βλέμμα...
Αν τώρα κάπου είσαι
αν πάλι με εκδικήσε
όλα εδώ θα μείνουν
ευλογημένοι όσοι δίνουν...
Ομολογώ πως σήμερα, ανάγκασα το χθες να μαρτυρήσει.
Δε περίμενα ν΄ ακούσω το μακάβριο.
Όμως ακόμα κι αν συζήτησα μαζί του,
αγωνιωδώς επικαλέστηκα τον φόβο μήπως και το μεταπείσω.
Αρνούμαι να το δεχτώ απάντησα.
Όταν αρνείσαι αυτό που σου επιτάσσει το χθες,
αναπόφευκτα θα αποδεχτείς αυτό που σου προσφέρει το αύριο, μου εξήγησε.
Μετανιώνω.
Τώρα είναι αργά. Ήρθε το αύριο
Άργησα. Απάντησα.
Σιωπή.
