Πόσες φορές ατύχησα, στην πόρτα σου έφτασα κι' αντίκρισα μονάχα τη σιωπή. Κι αν δάκρυσα που δε σε βρήκα, σε αισθάνθηκα εκεί. Λεπτά που γίνανε ώρες, που γίνανε μπόρες, που γίνανε βροντή. Μπορεί να είχε ήλιο τη μέρα που σε γνώρισα, ένας ήλιος που έφερε βροχή.
